طراحی به روش تنش مجاز (ASD)، بر این اصل است که از بارهای واقعی استفاده شود. یعنی، افزایش بارها را بیشتر از آنکه تخمین زده شده نباید در نظر گرفت؛ بنابراین، ضریب بار نداریم، ولی تنش‌هایی که از این بارها ایجاد می‌شود، کمتر از تنش‌هایی در نظر گرفته می‌شود که باعث خرابی سازه می‌شوند (یعنی تنش مجازی تعریف می‌گردد).

ضریب اطمینان>1)/(تنش خرابی یا تنش تسلیم)= تنش مجاز)

به عبارتی، در روش تنش مجاز، بارهایی که به سازه وارد می‌شود، بدون هیچگونه افزایش در بارگذاری اعمال می‌شود.

ضریب اطمینان در رابطه بالا بزرگتر از یک می‌باشد؛ برای ستون‌ها این ضریب عددی میان  1.92 الی 1.97 و برای تیر‌ها، اگر مقطع تیر فشرده باشد برابر با 1.5 و  برای مقاطع غیر‌فشرده 1.67 است.

بنابراین در این روش سازه به دلایل زیر تخریب خواهد شد:

• تنش‌ها بیش از مقداری باشد که در طرح در نظر گرفته شده است (تنش> تنش مجاز)
• مقاومت مصالح کم باشد، در نتیجه مثلا ستون با بار کمتر، کمانش کند و یا جوش با بار کمتر بشکند.