سیمان‌های هیدرولیکی به سیمان‌هایی اتلاق می‌شوند که نه تنها بر اثر واکنش با آب سخت می‌شوند بلکه محصولی مقاوم در برابر آب نیز تولید می‌کنند.

سیمان‌های مشتق از تکلیس گچ یا کربنات‌ها نظیر آهک، غیرهیدرولیکی هستند، زیرا محصولات هیدراتاسیون آنها، در مقابل آب مقاومت ندارند.

ملات‌های آهکی‌ای که در ساختمان‌های باستانی توسط یونانی‌ها و رومی‌ها ساخته شده‌اند به علت افزودن مواد پوزولانی که با آهک واکنش داده و محصول سیمانی مقاوم در برابر آب تولید می‌کنند هیدرولیکی در نظر گرفته می‌شوند.

امروزه سیمان پرتلند و انواع اصلاح شده‌ی آن، در مقایسه با گچ و سیمان‌های آهکی، سیمان‌های اصلی مورد استفاده در ساخت بتن سازه‌ای هستند. این امر به این علت است که سیمان پرتلند به طور واقعی هیدرولیکی است و نیازی به افزودن مواد پوزولانی برای توسعه خواص مقاوم در برابر آب ندارد.