تحلیل دینامیکی نوعی تحلیل است که نیروهای سازه را به صورت دقیق‌تر بدست می‌آورد.

تحلیل و طراحی سازه‌ها برای مقاومت در برابر اثرات نیرو یا حرکات وابسته به زمان، نیازمند ایده‌آل‌سازی و فرضیات ساده‌کننده است. به این طریق می‌توان مدل فیزیکی را ارائه کرد که با روش‌های تحلیلی و ریاضی شناخته‌شده قابل حل است.

بر اساس استاندارد ۲۸۰۰ در ساختمان‌های نامنظم و بلندمرتبه، استفاده از تحلیل‌های دینامیکی به دو شکل تاریخچه زمانی و دینامیکی طیفی قابل انجام است.

ایده‌آل‌سازی یا فرضیات ساده‌کننده در سه گروه طبقه‌بندی می‌شود:

۱- فرضیات مواد: این فرضیات شامل خصوصیات مواد مانند همگن یا ایزوتروپیک بودن و مربوط به رفتار ماده مانند خطی یا الاستیک بودن رفتار است.

۲- فرضیات بارگذاری: یکی از فرضیات رایج در مورد بارگذاری در نظر گرفتن بارهای وارده به صورت یک بار متمرکز وارد به یک نقطه هندسی از سازه است، در نظر گرفتن نیروهای خارجی به صورت ثابت یا هارمونیک از دیگر فرضیات ساده‌کننده هستند.

۳- فرضیات هندسه سازه: یک فرض عمومی برای تیرها، قاب‌ها و خرپاها این است که سازه از مجموعه‌ای المان‌های یک‌بعدی تشکیل شده است. در رابطه با سازه‌های صفحه‌ای یا سیستم‌های دو بعدی، فرض می‌شود که نسبت ضخامت به ابعاد سازه بسیار کوچک است. مهم‌ترین فرضی که به کار می‌رود این است که سازه‌های پیوسته را می‌توان به صورت سازه‌های گسسته با تعریف گره‌ها در نظر گرفت و جابه‌جایی‌ها را در گره‌ها مورد بررسی قرار داد.

در تحلیل دینامیکی برای هر سازه به تعداد درجات آزادی آن تغییر شکل در نظر می‌گیرند که هر یک را یک مد و در هر مد یک توزیع نیرو در طبقات صورت می‌گیرد.

منبع: کتاب دینامیک سازه‌ها با SAP2000، دکتر محمدقاسم وتر

تهیه‌کننده: محبوبه پوریوسفی