مهندسی باد، زیرمجموعه‌ای از مهندسی مکانیک، مهندسی سازه، هواشناسی و فیزیک کاربردی برای تحلیل اثرات باد در محیط طبیعی و محیط زیست و مطالعات مربوط به آسیب، معایب و یا مزایایی است که ممکن است در اثر حضور باد به وجود آید. در این رشته مهندسی، عواملی نظیر بادهای قوی که می‌تواند موجب عدم آسایش شوند و همچنین بادهای شدید مثل «گردباد»، «تندباد» یا طوفان شدید که ممکن است باعث تخریب گسترده شوند، بررسی می‌شوند.

مهندسی باد از علم هواشناسی، دینامیک سیال، مکانیک، اطلاعات جغرافیایی و تعدادی از رشته‌های مهندسی تخصصی شامل آیرودینامیک و دینامیک سازه استفاده می‌کند. ابزارهای مورد استفاده شامل مدل‌های جوی، تونل‌های آبی لایه مرزی اتمسفر و مدل‌های دینامیکی سیالات محاسباتی است.

مهندسی باد شامل موارد دیگری نیز است:

• تاثیر باد روی سازه‌ها (ساختمان‌ها، پل‌ها، برج‌ها)
• آرامش باد در نزدیکی ساختمان‌ها
• تاثیرات باد روی سیستم تهویه در یک ساختمان
• آب و هوای باد برای انرژی باد
• آلودگی هوا نزدیک ساختمان‌ها

مهندسی باد ممکن است توسط مهندسین سازه نزدیک به مهندسی زلزله و حفاظت از انفجار در نظر گرفته شود.

بعضی از استادیوم‌های ورزشی مانند پارک «کندل استیک» و استادیوم «آرتور اش» به دلیل مستحکم بودنشان و گاهی به دلیل بادهای مختلف که بر شرایط بازی تاثیر می‌گذارند، شناخته شده‌اند.

تاریخچه مهندسی باد

مهندسی باد به عنوان یک رشته جداگانه در دهه ۱۹۶۰ زمانی که جلسات غیر رسمی در آزمایشگاه ملی فیزیک، موسسه تحقیقات سازه و جاهای دیگر برگزار شد، در انگلستان ایجاد شد.

دانش مهندسی باد برای آنالیز و طراحی همه سازه‌های بلند، پل‌های معلق و سازه‌های کابلی، برج‌های انتقال برق و دکل‌های محابراتی و سایر انواع برج‌ها و دودکش‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. بار باد، بار غالب در تجزیه و تحلیل بسیاری از ساختمان‌های بلند است. بنابراین مهندسی باد برای تجزیه و تحلیل و طراحی ساختمان‌های بلند ضروری است. همچنین بار باد، بار غالب در در آنالیز و طراحی پل‌های کابلی با دهانه بلند است.

منبع: Wikipedia