«ویلیام فریزر بیکر» که همچنین با نام «بیل بیکر» شناخته می‌شود در اکتبر سال ۱۹۵۳ به دنیا آمد. او یک مهندس سازه آمریکایی است که  به خاطر مهندسی «برج خلیفه»، بلندترین برج ساخته شده در جهان توسط بشر، شناخته شده است. وی توسعه‌دهنده سیستم سازه‌ای «هسته پایه» این برج (متشکل از یک هسته شش ضلعی تقویت‌شده با سه برجستگی به شکل Y) است. این سیستم نوآورانه این امکان را به وجود می‌آورد که سازه از خودش به صورت دو طرفه و پیچیده پشتیبانی کند و همچنین نیاز به انتقال ستون را حذف کرده و بارها را در یک مسیر صاف از قسمت مارپیچ برج به پایه‌های آن منتقل می‌کند.

بیکر در حال حاضر شریک مهندسی سازه در دفتر «اسکیدمور، آوینگز و مریل، (LLP (SOM» است. جایی که او ۲۰ سال فعالیت مهندسی ساخت و ساز را هدایت کرده است. وی از زمان پیوستن به این شرکت در سال ۱۹۸۱، خود را متعهد به گسترش حرفه مهندسی ساخت و ساز از طریق طراحی، تحقیق، تدریس و فعالیت‌های حرفه‌ای کرده است.

در حالی‌که بیکر به طرز قابل توجهی برای کار روی سازه‌های بسیار بلند مورد توجه قرار گرفته است، تخصص وی همچنین طراحی سازه‌های با دهانه بلند و سازه‌های ویژه مثل «خانه صرافی برادگیت» ( Broadgate Exchange House) در لندن و غرفه ورودی برای «برج نظارت ژنرال موتور» در دیترویت است. بیکر همچنین با هنرمندان متعددی مانند «جیمز کارپنتر»، «جیمز تورل» و ... همکاری کرده است.

 بیکر با سازمان‌های حرفه‌ای و موسسات آموزش عالی به صورت فعالانه همکاری دارد. او استاد افتخاری دانشگاه کمبریج است و دکترای افتخاری از دانشگاه میسوری، دانشگاه اشتوتگارت، دانشگاه هریوت وات و موسسه فناوری ایلینویز و همچنین مدال طلا از انستیتوی مهندسی سازه (IStructE) و انجمن مهندسان عمران آمریکا (ASCE) برای انجام پروژه‌های برجسته و جایزه‌ی مادام‌العمر رهبران برای طراحی، مدال طلای «گوستاو منگل» از دانشگاه گنت، مدال فضل‌الرحمان خان از شورای ساختمان‌های بلند و شهری و جایزه فریتز لئونارد را دریافت کرده است.

نمونه‌هایی از پروژه‌های آسمان‌خراش بیکر عبارتند از:

• شرکت سهامی AT&T (شیکاگو، ۱۹۸۹)
• هتل و برج بین‌المللی ترامپ (شیکاگو، ۲۰۰۸)
• برج کایان (دبی، ۲۰۰۹)
• برج رودخانه پرل (گوانگژو، ۲۰۰۹)
• مرکز مالی نانجینگ گرینلند (نانجینگ، ۲۰۰۹)
• برج خلیفه (دبی، ۲۰۰۹)

منبع: SOM company ،Wikipedia