میلگرد یا آرماتور فولادی است که در بتن برای جبران مقاومت کششی پایین آن (بتن) مورد استفاده قرار می‌گیرد.
میلگرد تهیه شده برای ساخت اعضای بتن مسلح باید مورد آزمایش قرا گیرد تا مقاومت آن برای اجرا مناسب باشد.
مقاومت و سایر مشخصه‌های میلگرد بر اساس نتایج آزمایش‌هایی روی نمونه‌های بریده شده از آن‌ها تعیین می‌شوند.
در هر نمونه‌برداری یک قطعه به طول یک متر بریده شده و نمونه‌های آزمایشی از این قطعه جدا می‌شوند.
از لحاظ مشخصات مکانیکی، در ایران چهار نوع میلگرد S240، S340، S400، S500 یافت می‌شوند. مشخصات مکانیکی این فولاد‌ها شامل تنش تسلیم، تنش گسیختگی و کرنش نظیر گسسیختگی است. هر چهار نوع این فولاد از نوع نورد گرم هستند.

آرماتور‌های ایرانی که بخش زیادی از آنها در کارخانه ذوب آهن اصفهان تولید می‌شوند با استاندارد روسی مطابقت داشته و به سه نوع AI و AII و AIII تقسیم می‌شوند. فولاد AI صاف بوده و تنش جاری دشن و مقاومت نهاییی آن به ترتیب برابر با ۳۲۰ و ۳۸۰ مگا پاسکال است. فولاد AII، آجدار بوده و تنش جاری شدن و مقاومت نهایی آن به ترتیب برابر با ۳۰۰ و ۵۰۰ مگا پاسکال است. فولاد AIII نیز آجدار و دارای تنش جاری شدن و مقاومت نهایی برابر با ۴۰۰ و ۶۰۰ مگا پاسکال است. همچنین نوع میلگرد AII طبق استاندارد آلمان در ایران یافت می‌شود که تنش جاری شدن (تسلیم) آن ۳۴۰ مگا پاسکال است.

 + منبع