به هر فضای جدیدی در هر کجای دنیا وارد شوید به صورت ناخودآگاه تحت تاثیر تجربه آن فضا قرار می‌گیرید. تحت تاثیر فضا قرار گرفتن به علت پیام‌هایی است که حواس ما برای مغز می‌فرستند که مغز با توجه به تجربیات محیطی قبلی خود به نور، رنگ، صدا و دیگر عنصر فضا واکنش نشان می‌دهد. مغز ما بر اساس درک از تعادل، تناسبات و خصوصیات روانشناسی فرد، از فضا احساسات مختلفی دریافت می‌کند.

طراحی داخلی از جنبه‌های مختلفی قابل تعریف است. طراح داخلی می‌تواند یک ساختمان موجود را برای بهبود عملکرد آن تغییر دهد و یا یک فضا را برای کاربری دیگری تعریف کند. آنچه امروزه به عنوان طراحی داخلی در نظر گرفته می‌شود تقریبا جدید است و از مفاهیم معماری و طراحی مبلمان در تعریف آن استفاده می‌شود. در گذشته کار معمار بعد از ساخته شدن سازه و سقف و دیوارها به اصطلاح تمام بود ولی این طراحی داخلی است که ساختمان را به افرادی که از آن استفاده می‌کنند پیوند می‌دهد. در نتیجه طراح داخلی باید موارد بسیاری از کلیات تا جزییات را در نظر بگیرد. انتخاب مصالح با توجه به سلیقه ساکنین، کیفیت ارگونومیک دسته در، شرایط آکوستیک مناسب و نورپردازی محیطی مناسب برای سراسر ساختمان. در طول 30 سال اخیر مفهوم طراحی داخلی توسعه داشته و به تعریف مشخصی رسیده است.

چارچوب طراحی داخلی را می‌توان در عناوین زیر خلاصه کرد:

فعالیتی است که به درگیر شدن در فضای سه بعدی می‌پردازد و در آن تغییرات ایجاد می‌کند.

تاثیر محرک‌های حسی مانند صدا، جنس مواد و مصالح، رنگ و بو را به عنوان عناصر اصلی درک محیط در نظر می‌گیرد.

نور را به عنوان عنصری اصلی در تعریف فضا، بهبود عملکرد فضا و همینطور ایجاد آسایش مهم می‌شمارد و به کار می‌گیرد.

مصالح و رنگ را در خدمت ایجاد فضایی دلپذیر به کار می‌بندد.

طراحی داخلی، معماری تغییرات است. ساختمان در چرخه عمر خود ممکن است ساکنان زیادی داشته باشد. ساخت یک بنا هرگز تمام شده نیست. باید به هر کسی که از ساختمان استفاده می‌کند این فرصت داده شود تا سلیقه خود را در آن اعمال کند.

امروزه طراحی داخلی ارتباط نزدیکی با سایر شاخه‌های طراحی و ساخت و ساز دارد و هدف آنها ایجاد ساختمان‌هایی عملکردی، پایدار و سلامت بخش است. اصول معماری پایدار در طراحی داخلی قابل استفاده هستند و طراحان داخلی با لحاظ کردن نقش مصالح و مصرف انرژی در ساختمان می‌توانند به استانداردهای معماری پایدار نزدیک شوند.