فیلمی از معماری شهر لندن

لندن بزرگترين و پرجمعيت ترين شهر در انگلستان و پادشاهي متحد بريتانيايي كبير و ايرلند شمالي است. اين شهر به عنوان يكي از شهر هاي تاريخي جهان محسوب مي گردد. لندن در قرون وسطي ، شهري كوچك و محدود به چند محله بود،ولي از چند قرن گذشته، به دليل مهاجرت فراوان به آن ، گرداگردش ساخته شده و به شهري بسيار بزرگ تبديل شده است كه مخلوطي از يك شهر جهان سومي و يك شهر كاملا پيشرفته است. مساحت شهر نزديك به يك هزار و پانصد كيلومتر مربع است و جمعيت آن به هفت ميليون نفر مي رسد. مردم شهر لندن به دليل مهاجرت از نقاط مختلف به اين شهر ، داراي تمدن ، فرهنگ ، دين و آداب و رسوم خاص خود هستند ، به طوري كه امروزه سيصد زبان گوناگون در اين شهر تكلم مي شود.
 
معماري و شهر سازي در لندن
 
لندن از جمله شهر هايي است كه شهر داري آن به همراه سازمان هاي غير دولتي و نهادهاي مختلف مردمي در تلاش براي حفظ و نگهداري اين شهر است. لندن داراي پنج منطقه است. بافت مدرن و قديمي شهر در كنار هم قرار گرفته اند. هر چند برخي از كارشناسان معتقدند شهر داري لندن بايد دقت بيشتري در حفظ بافت قديمي داشته باشد.
 
..اين شهر بيش از ششصد ميدان دارد. برخي از اين ميدان ها آثار تاريخي و هنري است ، بسته به نوع اثر هنري اطراف آن نيز طراحي شده است . اين موضوع در پارك هاي عمومي نيز كاملا رعايت شده است.
به طور مثال در پارك هايي كه پيش تر باغ منازل افراد مطرح بوده ، صندلي هاي چوبي قهوه اي سوخته با دسته هاي فلزي سياه فقط مرمت شده يا قطعات چوب آن تعويض مي شود. پس از تصويب قوانين ممنوعيت سيگار نيز هيچ كس حق ندارد در فضاي عمومي سيگار بكشد. در نتيجه ديگر ته مانده سيگار ها نيز بر روي زمين ديده نمي شود.
 
پياده رو هاي سنگ فرش منطقه يك لندن به اندازه خيابان هاي تهران پهن است. در نتيجه كسي در خيابان راه نمي رود. سنگفرش ها نيز هر روز تميز مي شود. آدامس هاي چسبيده به سنگفرش ها تنها آشغال هايي هستند كه ديده شده و به مرور نيز به جزئي از اين سنگفرش ها تبديل مي شوند. در همين حال برخي از اهالي ساكن در مناطق مختلف لندن به همراه يك سازمان غير دولتي ، مركزي را طراحي كرده اند با عنوان نجات خيابان هاي لندن و در تلاش هستند طحي را به شهر داري ارائه دهند تا شكل خيابان هاي شهر حفظ شود.
 
اين افراد معتقدند هويت خيابان هاي لندن در حال نابودي است . اين گروه معتقدند مي توان با برداشتن نرده هاي اهني كنار پياده رو ها ، يكرنگ كردن چراغ هاي خيابان ، تعيين شكل و فرمي خاص براي هر خيابان به آن هويتي بخشيد كه هماهنگ با منطقه اش باشد. تبليغات بزرگ بر بيلبورد هاي شهر يكي ديگر از تزئينات لندن محسوب مي شود.
 
براي مرمت بافت ها عموماً پارچه هايي روي آنها قرار مي گيرد كه شكل اصلي بنا بر آن نقاشي شده و در نتيجه اثري از خرابي يا كاركردن بر اثر ديده نمي شود ، در پايان كار نيز پارچه را از روي اثر برداشته و بنا به شكل قبلش خودنمايي مي كند.
 
خانه سازي در لندن
 
 در طول قرن بيستم دو وضعيت كلي در روند توسعه شهر لندن مدنظر بوده است . اولين وضعيت در طول جنگ دوم جهاني بود، زماني كه جمعيت لندن به روند رو به رشد خود ادامه داده و به مرز 7/8 ميليون نفر در سال 1938 رسيد . اگر چه رشد جمعيت كه با توسعه فضايي از سرعت رشدش كم شده بود، اين امكان برايش ايجاد شد كه با گسترش سيستم حمل و نقل زير زميني و سرويس اتوبوس راني ، به سمت لبه هاي خارجي شهر لندن حركت كند.
 
در طول آن 20 سال شهر لندن از لحاظ وسعت در سطح زمين دو برابر شد. در مجموع 860 هزار خانه جديد ساخته شد ، در حدود 40 هزار خانه جديد در سال كه اكثر اين خانه هاي جديد با هدف فروش ساخته مي شدند.اين خانه هاي جديد عمدتا خانه هاي حياط دار بودندبه طوري كه در هر آرك (واحد سطح) 12 خانه قرار مي گرفت. اين ميزان تراكم بسيار كمتر از تراكم بخش داخلي شهر لندن بود و لندن شاهد رشد سريع حومه ها بود. در طول سال هاي جنگ ، ال سي سي يك چهارم از يك ميليون خانه  ساخته شده در حومه لندن را ساخت.
 
وضعيت دوم، بعد از جنگ جهاني دوم بود كه برنامه هاي آقاي پاتريك آبركرامبل براي لندن بزرگ ارائه شد. اين برنامه ، برنامه اي جامع و فراگير براي ساخت و ساز هاي پس از جنگ نوسازي مناطقي كه بر اثر جنگ نابود شده و يا صدمه ديده بودند و تجهيز منازل در اين مناطق بود.
 
 در اين برنامه ، ايجاد شبكه اي از شهر هاي جديد در خارج از كمربند سبز شهر براي پاسخ گويي به سرريز جمعيت لندن مد نظر بود.  اين برنامه پيشنهاد داده بود كه در مناطق داخلي ، ساخت و سازها فقط به صورت آپارتماني باشد. در بين سال هاي 1945 و 1980 بسياري از مناطق داخلي شهر لندن دوباره توسعه يافتند . با اين حال دستيابي به رونق اجتماعي – اقتصادي ، پيشرفت هاي داخلي شهر لندن شاهد اقتصادي بيمار همراه با ركود و جمعيت زيادي از مهاجران بود.مشاغل توليدي از بين رفتند، بنادر (دروازه ها) بسته شدند و افراد ماهر و يقه سفيدان از مناطق داخلي مهاجرت كردند و مردم باقيمانده كه اكثراً غير ماهر و بدون شغل بودند، به طور دسته جمعي تحت نظر انجمن ها زندگي مي كردند.متاسفانه در دهه 1950 شيوه ساختمان هاي صنعتي متداول شد و آپارتمان در ده طبقه يا بيشتر در لندن ساخته شد، اما اين روز ها، معماري پايتخت انگلستان ، در حال يك پوست اندازي گسترده است ، به طوري كه به جرات مي توان گفت ؛لندن از دوره ويكتورين تاكنون ، شاهد اين همه آثار جديد و نو آوري معماري ، از بلند ترين برج مسكوني اروپا گرفته تا بزرگ ترين ورزشگاه سرپوشيده فوتبال جهان، نبوده است. كارشناسان از رشد جمعيت شهر در كنار تدارك براي ميزباني المپيك 2012 ، به عنوان عوامل اصلي اين رشد سريع انفجار گونه در ساخت و ساز لندن كه هم احداث ساختمان هاي جديد و هم نوسازي پوياي ساختمان هاي قديمي را در بر مي گيرد، ياد مي كنند.