ارتفاع مجاز گروه های ساختمانی در مبحث چهارم مقررات ملی ساختمان

الف)در گروه‌های ساختمانی ۱ ،۲ و ۳ (در حالت یک طبقه)، در ساختمان‌های دارای زیرزمین با پنجره نورگیر از نما، 5/80 متر و در ساختمان‌های فاقد آن 4/90 متر.

(ارتفاع کف تا زیر سقف 2.90و ضخامت سقف 0.3 و ارتفاع جان پناه 1.10 و نورگیر زیر زمین 0.7 متر )

ارتفاع کف تا زیر سقف 2.90و ضخامت سقف 0.3 و ارتفاع جان پناه 1.10 و نورگیر زیر زمین 0.7 متر 

در گروه‌های ساختمانی ۱ ،۲ و ۳ (در حالت دو طبقه)، در ساختمان‌های دارای زیرزمین با پنجره نورگیر از نما، 9 متر و در ساختمان‌های فاقد آن 8/10 متر.

ب) در گروه‌های ساختمانی ۴ و ۵ (در حالت سه طبقه)، در ساختمان‌های دارای زیرزمین با پنجره نورگیر از نما، حداکثر 12/20 متر و در ساختمان‌های فاقد آن حداکثر 11/30 متر.در گروه‌های ساختمانی ۴ و ۵ (در حالت چهار طبقه)، در ساختمان‌های دارای زیرزمین با پنجره نورگیر از نما، حداکثر 15/40 متر و در ساختمان‌های فاقد آن حداکثر 14/50 متر.

پ) در گروه‌های ساختمانی ۶ و ۷ (پنج تا هفت طبقه یا تا ارتفاع ۲۳ متر) و گروه ۸ (با ارتفاع بیش از هفت طبقه یا بیش از ۲۳ متر)، به تناسب تعداد طبقات و سایر ضوابط و مقررات قانونی.

ارتفاع و مساحت تصرف ها باید بر اساس نوع ساختار و وضعیت استقرار ساختمان در زمین با محدودیت های تعیین شده در مبحث سوم مقررات ملی ساختمان برای گروه های تصرف منطبق باشد.

رعایت محدودیت ارتفاع ساختمان

ساختمان های در خیابان های با عرض ۳۰ متر یا بیشتر تا ۳۰ متر ارتفاع به رعایت محدودیت نیاز ندارند.

ارتفاع ساختمانهای در خیابان با عرض کمتر از ۳۰ متر نباید از عرض خیابان تجاوز کند. در صورت تجاوز به همان میزان باید عقب نشینی کند.

منبع