مقاله تحلیلی: کاربرد تکنولوژی پس کشیدگی در آسمان‌خراش Lokhandwala Minerva

در این مقاله به توضیح کاربرد پس کشیدگی در یکی از آسمان‌خراش‌های هند می‌پردازیم.

در مورد سازه

Lokhandwala Minerva یک آسمان‌خراش 84 طبقه با ارتفاع 1007 فوت (307 متر) است که در بمبئی در حال ساخت است. پیش‌بینی می‌شود که ساخت آن تا سال 2018 به پایان برسد. این آسمان‌خراش دو برج 84 طبقه دارد. سیستم سازه‌ای شامل دال‌های پس کشیده و تیرهایی در فاصله 39.36 فوت (12 متر) از طبقه‌ همکف تا طبقه 12 و طبقات 25 تا 46 است. در تراز پادیوم یک دال پس کشیده برای تحمل باری به‌اندازه 20 کیلونیوتن بر متر مربع طراحی شد. یک دال پس کشیده‌ انتقال در طبقه‌ 53 ام وجود دارد. گرید بتن استفاده‌شده در طبقه‌های معمولی M50 و در سطوح انتقال M70 است. برای اجتناب از مشکلات عملی و تراکم تاندون از کابل‌های 15.2 میلی‌متری استفاده‌شده است.

چرا پس کشیدگی؟

نیاز به فضایی بدون ستون باعث شد که مشاور سازه از بتن پس کشیده استفاده کند. استفاده از سیستم بتن پس کشیده بسیار کارآمد امکان ساخت دال‌هایی نازک‌تر را فراهم کرد. تیرهای پس کشیده‌ توخالی به کاهش جرم کلی سازه و افزایش ارتفاع طبقات منجر شد.

تحلیل و طراحی

تمام مدل‌سازی و تحلیل توسط مشاور سازه و طبق آیین‌نامه‌های هندی انجام شد. طراحی دال پس کشیده، تیرها و صفحه انتقال بر اساس مدل تحلیلی دریافت شده از مشاوران انجام شد. نرم‌افزارهای استفاده‌شده برای طراحی RAPT و ADAPT هستند.

کاربرد تکنولوژی پس کشیدگی در آسمان‌خراش Lokhandwala Minerva

چگونه تکنولوژی پس کشیدگی سبب صرفه‌جویی در هزینه‌ها می‌شود

پس کشیدگی ضخامت دال را کاهش داده و صرفه‌جویی مستقیمی در هزینه‌های بتن برای دال‌های معمولی و پی‌ها ایجاد کرد. استفاده از دال و تیر پس کشیده نسبت به دال‌های معمول سبب ارتفاع بیشتر طبقات می‌شود. کاهش حجم بتن و استفاده از این تکنولوژی باعث صرفه‌جویی مستقیم در مقدار آرماتورها فولادی هم شد.