مقاله تحلیلی: افزایش سطح دریا، نیازمند اتخاذ تصمیمات جدیدی است

با توجه به تحقیقات جدید دانشگاه لاند، ساحل فلاگلر ایالات‌متحده با افزایش سطح دریا مواجه است و لذا دولتمردان باید رویکردهای سنتی مدیریتی را جهت رسیدگی به مسائل بحرانی مانند فرسایش و فشار ساحلی کنار گذاشته و به فکر راه‌حل‌هایی فراتر از آن‌ها باشند. این مطالعه اذعان دارد که عملکردهای ابتکاری جامعه مدنی باید نقش مهمی را در تطبیق جامعه با تغییرات آب‌وهوایی ایفا کند.

محقق، چاد بودا، با استفاده از شهر ساحلی فلاگلر در فلوریدا به‌عنوان نمونه موردی نشان داد که گزینه‌های سنتی ارائه‌شده برای رسیدگی به فرسایش و افزایش سطح دریا که بر ساحل دریا و زیرساخت‌های ساحلی تأثیر می‌گذارند، یا رویکردهایی که بسیاری از ملاحظات زیست‌محیطی و اجتماعی را در نظر نمی‌گیرد در حال حاضر به لحاظ سیاسی برای تحقق بخشیدن به اهداف موردنظر در حال اجرا هستند.

 سه گزینه که در ساحل فلاگلر در نظر گرفته شدند عبارت بودند از: ساخت یک دیوار ساحلی، تغذیه مجدد ساحل، یا انتقال و جابه‌جایی زیرساخت‌های ساحلی.

گزینه دیوار ساحلی که مدت‌ها توسط وزارت حمل‌ونقل فلوریدا مدنظر قرارگرفته بود، از زیرساخت‌های ساحلی آسیب‌پذیر محافظت می‌کند اما به محیط ساحلی دریا که نقطه کانونی برای اقتصاد گردشگری و جذب توریست‌ها به‌سوی این شهر است، آسیب می‌رساند. این مطالعه نشان می‌دهد که دیوار دریایی، به زیستگاه لاک‌پشت‌های دریایی که تحت حفاظت دولت فدرال قرار دارند نیز آسیب خواهد رساند.

درعین‌حال، گزینه تغذیه ساحل، توسط مهندسان ارتش ایالات‌متحده ارائه شد که مزایای زیست‌محیطی زیادی را فراهم می‌نمود اما بیشتر از جهت حداکثر سازی بازده سرمایه‌گذاری مفید بود. این گزینه بعدها پس از طوفان متیو که در اکتبر 2016 به وقوع پیوست و خسارت زیادی را به محیط ساحلی وارد کرد کنار گذاشته شد.

هر دوی این گزینه‌ها درنهایت مبتنی بر تجزیه‌وتحلیل هزینه-سود بودند که در آن بازده سرمایه‌گذاری نسبت به چشم‌انداز زیست‌محیطی و اجتماعی حفظ ساحل و تپه‌ها از اهمیت بیشتری برخوردار بود. به همین دلیل نیز پروژه تغذیه ساحلی کنار گذاشته شد. چراکه حتی اگر تغذیه ساحلی دارای مزایای زیست‌محیطی و اجتماعی بسیاری هم بود بازهم تندباد دریایی اساساً پیشبرد این طرح را بیش‌ازحد پرهزینه ساخته بود و لذا دولت این طرح را رها نمود.

این بررسی به‌جای دو گزینه بالا پیشنهاد می‌کند که از دیدگاه علمی، زیست‌محیطی و اجتماعی، گزینه مؤثرتر می‌تواند جابه‌جایی زیرساخت‌های ساحلی باشد که احتمالاً بیشترین سود را در بلندمدت برای شهرهای ساحلی به ارمغان می‌آورد، چراکه از ساحل و زیرساخت‌های آسیب‌پذیر محافظت می‌نماید. نقل‌مکان به‌عنوان تنها رویکرد پایدار درازمدت مدیریت ساحل به شمار می‌آید که توسط دانشمندان ساحلی مدنظر قرارگرفته است؛ زیرا سبب می‌شود که ساحل به‌طور طبیعی خود را با افزایش سطح دریا منطبق سازد. بااین‌حال، اجرای این راهکار کار چندان ساده‌ای نیست. این گزینه در حال حاضر ازلحاظ سیاسی بسیار بحث‌برانگیز است؛ زیرا جامعه محلی نگران آن است که کسب‌وکارهای محلی، مشتریان خود را از دست بدهند و علاوه بر این، این راهکار باعث افزایش ترافیک در شهر و درنهایت کاهش ارزش ملک خواهد شد.

اما از سویی دیگر این مطالعه نشان می‌دهد که با توجه به رویدادهای اخیر، تنها یک گزینه برای ساحل فلاگلر باقی‌مانده و آن هم ایجاد بعضی از انواع دیوار ساحلی است، چراکه اجرای طرح تغذیه ساحل بسیار هزینه‌بر است و ساکنین شهر و سیاستمداران نیز در حال حاضر تمایلی به جابه‌جایی زیرساخت‌های ساحلی ندارند.

بودا در این خصوص می‌گوید: از آنجایی که هیچ رویکرد سازگاری با افزایش سطح دریا وجود ندارد، اتخاذ این گزینه‌تنها منجر به افزایش هزینه‌های کنترل فرسایش و نهایتاً از بین رفتن تمام سواحل شنی موجود در راستای خط ساحلی خواهد شد.

طبق گفته بودا، این امر نشان می‌دهد که ساحل فلاگلر و بسیاری دیگر از شهرهای آمریکا قادر به تأمین هزینه‌های زیاد تغذیه ساحل نیستند که سبب ایجاد محدودیت در اقداماتی می‌شود که می‌توان برای فرسایش و افزایش سطح دریا انجام داد. این شهر ساحلی هم‌اکنون با اجرای پروژه‌های موقت پرهزینه و مشکل‌ساز زیست‌محیطی خط ساحلی را از فرسایش در امان نگاه داشته است، بااین‌وجود هیچ طرح روشنی برای چگونگی رسیدگی به فرسایش‌های آتی ناشی از طوفان و یا اتخاذ تصمیماتی سخت برای سازگاری با تغییرات آب‌وهوایی وجود ندارد. لذا فرسایش ممتد محیط‌زیست محلی به‌خصوص از این لحاظ که افزایش سطح دریا همچنان ادامه دارد احتمالاً در سال‌های آتی به یک مشکل اساسی برای اقتصاد، گردشگری شهر و مبنای مالیاتی آن تبدیل خواهد شد.

این مطالعه نشان می‌دهد که مدل تصمیم‌گیری جدید یعنی مدل انتخاب اجتماعی می‌تواند یک راه‌حل پیشرو در این زمینه باشد. با در نظر گرفتن معیارهای اصلی اقتصادی، بسیاری از نگرانی‌های شهروندان، ازجمله نگرانی‌های مالیات‌دهندگان و نگرانی برای نسل‌های آینده، از بین خواهد رفت؛ بنابراین معیارهای اضافی، چه زیست‌محیطی، فرهنگی و یا تفریحی باید از طریق گفتمان عمومی معقول و منطقی قابل‌شناسایی باشند.

این امر نه‌تنها همکاری مؤثرتر میان دولت‌های فدرال، ایالتی و محلی را می‌طلبد، بلکه باعث ارائه قدرت تصمیم‌گیری بیشتر به شهروندان و سازمان‌های جامعه مدنی می‌شود.

«با استفاده از یک مدل انتخاب اجتماعی، شهر به یک منبع ثروتمند از گزینه‌ها و ایده‌های اجرایی تبدیل خواهد شد؛ اما چیزی که در این زمینه نیاز است، در نظر گرفتن همه گزینه‌های موجود و ارزیابی بیشتر این ایده‌ها از یک دیدگاه جامع و بلندمدت است.»

بر طبق گفته بودا، انتخاب اجتماعی مستلزم تغییر نحوه تصمیم‌گیری فعلی در مورد نگرانی‌های عمومی است چراکه روند تصمیم‌گیری فعلی، توسط محاسبات دولتی یا اقتصادی فعلی قابل توجیه نیست. این بدان معنا است که جامعه مدنی به مکانیزم کلیدی برای دستیابی به تغییرات لازم نیاز دارد.

بودا در پایان سخنانش بیان داشت که بسیاری از موارد در تاریخ ایالات‌متحده وجود دارد که در آن‌ها جامعه مدنی در ایجاد تغییرات حیاتی نقش مهمی را ایفا کرده‌اند. این نهادها می‌توانند عوامل کلیدی ارائه راه‌های جدید تصمیم‌گیری جمعی باشند چراکه دیگر نمی‌توان تنها به بازار یا دولت برای ارائه راه‌حل‌هایی که از محیط‌زیست و جامعه در برابر افزایش سطح دریاها و تغییر آب‌وهوا محافظت کنند تکیه نمود.

منبع

نوشته شده توسط تیم مترجمین موسسه 808

اگر دوست دارید به تیم مترجمین 808 بپیوندید، با ما تماس بگیرید.

دریافت فایل PDF مقاله برای اعضای VIP رایگان است. سایر کاربران با پرداخت ۵۰۰ تومان می توانند اقدام به دریافت این فایل کنند.