مقاله تحلیلی: کاربرد میراگر‌های اصطکاکی برای بهبود عملکرد لرزه‌ای بیمارستان سنت وینسنت در اتاوا

بیمارستان سنت وینسنت از 5 بلوک ساختمان با قاب بتنی 5 طبقه تشکیل شده است. یکی از بلوک‌ها ساختمانی جدید و چهار بلوک دیگر هم ساختمان‌هایی هستند که بین سال 1890 تا اوایل دهه‌ی 1950 ساخته شده‌اند. مقاومت زلزله‌ی سازه‌های موجود بسیار کمتر از مقدار مورد نیاز آیین نامه‌های ساختمانی امروزی است. از آنجا که بیمارستان‌ها بعد از وقوع حوادث اهمیت زیادی دارند، مهندسان توصیه می‌کنند که سازه‌های موجود باید با مقررات جدید بهسازی می‌شدند.
روش‌های مرسوم بهسازی لرزه‌ای با دیوارهای بتنی یا مهاربند‌های فولادی صلب برای این بیمارستان به دلیل هزینه‌ی بالا و زمان‌بر بودن کارهای پی مناسب نبود. میراگرهای مکمل به همراه سختی مناسب یک راه‌حل مبتکرانه برای بهسازی لرزه‌ای این بیمارستان ارائه می‌دهد. این کار با اضافه کردن میراگرهای اصطکاکی پال در مهاربند فولادی انجام شد.
بیمارستان سنت وینسنت در مرکز شهر اتاوا در کانادا قرار دارد (شکل 1). بیمارستان شامل 5 بلوک به نام‌های A و B و C و D و E است (شکل 2). بلوک E یک ساختمان جدید است. همچنین در حیاط داخلی یک سازه‌ی جدید دهلیز مانند وجود دارد. سازه‌های موجود بین سال 1890 و اوایل دهه‌ی 1950 ساخته شده‌اند. ساختمان‌های 5 طبقه ساختمان‌هایی با قاب بتنی هستند. پوشش بیرونی ساختمان‌ها سنگ بود.
منبع
ترجمه شده توسط تیم خبری 808
اگر دوست دارید به تیم خبری 808 بپیوندید، با ما تماس بگیرید.

دریافت فایل کامل مقاله: friction_dampers_for_seismic_upgrade_of1.pdf