مقاله تحلیلی: آنچه مهندسین سازه باید در مورد انعطاف پذیری و پایداری بدانند

در سال 2016 بسیاری از سازمان ­ها ابتکارات خود در زمینه پایداری را با شعار «انعطاف پذیری» شروع کردند. در صنعت ساختمان و زیرساخت­ ها، انعطاف­ پذیری به روش­ های زیادی تعریف می‌شود. در سال 2014، کمیته­ پایداری ASCE / SEI   انعطاف­ پذیری را به عنوان قابلیت تحمل آسیب کمتر و برگشت سریع‌تر به حالت قبل از پیشامدهای شدید تعریف کرد. این پیشامد­های شدید تنها شوک­های خارجی به صورت فاجعه­ های طبیعی یا ساخته­ دست بشر نیستند (گردبادها، سیل­ ها، زلزله­ ها و ...)، بلکه شامل پیشامدهای شدید اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی که می­ تواند به چارچوب یک جامعه آسیب برساند هم می‌شود. امروزه این پیشامدها شامل اثرات ناشی از تغییرات اقلیمی و افزایش متعاقب آن در شوک­های خارجی هم می‌شود. رئیس جمهور وقت باراک اوباما، انعطاف­ پذیری را به عنوان یک اولویت در سال گذشته معرفی کرد که در این راستا دو همایش هم در کاخ سفید برگزار شد. همایش کاخ سفید (که یک همایش عمومی بود) در مورد سیستم‌های هشدار زود هنگام زلزله بود که در مورد مزایای این سیستم ها در کاهش خطر و انعطاف­پذیری فاجعه بحث می­کرد. رویداد دیگر کنفرانس کاخ سفید در مورد آیین نامه‌های ساختمانی انعطاف­پذیر بود. پیام این رویداد این بود که باید تلاش‌های بخش خصوصی و دولتی در راستای افزایش انعطاف پذیری و پایداری جامعه به واسطه آیین نامه‌ های ساختمانی باشد. LEED سه پیشنهاد در راستای برنامه­ریزی و طراحی تیم ­های پروژه­ای در مقابل فاجعه­ های احتمالی در محل پروژه ارائه می‌کند. این پیشنهادها عبارت‌اند از: پیش برنامه‌ ریزی و سرمایه­ گذاری در سایت، طراحی برای مقاومت در برابر فاجعه­ های احتمالی و طراحی یک سازه به گونه‌ ای که پس از فاجعه قابل سکونت باشد. این اقدامات مقاومت در برابر فاجعه را از برگشت به حالت اولیه پس از فاجعه به کاهش خطر فاجعه تغییر می­ دهد.

دریافت فایل کامل مقاله:

what_structural_engineers_need_to_know_about_resilience.pdf

منبع :+

ترجمه شده توسط تیم خبری 808  

اگر دوست دارید به تیم خبری 808 بپیوندید، با ما تماس بگیرید.