آمايش سرزمين، شامل شهرسازي و توسعه، برنامه‌ريزي و سازمان دادن به نحوه اشتغال فضا، تعيين محل سکناي انسان‌ها، محل فعاليت و تجهيزات و کنش‌هاي بين عوامل گوناگون نظام اجتماعي- اقتصادي است.
اين رشته برنامه‌ريزي کلان نيروهاي اقتصادي، طبيعي و انساني را مد نظر دارد. از اين رو متمرکز کردن منابع، ايجاد فرصت‌هاي مناسب براي شهرهاي متوسط، کمک به شهرهاي کوچک ومناطق روستايي و تدوين سياست‌‌هاي توسعه منطقه‌اي، از جمله ساير موضوعات مورد بحث در اين رشته مي‌باشد.

هدف از آموزش اين رشته، تربيت متخصصاني است که ضمن کسب اطلاعات فني، روحيه پويايي را نيز در خود گسترش دهند اين رشته به مطالعه عوامل مختلف که در آمايش سرزمين نقش دارند، مي‌پردازد. اين عوامل عبارت‌اند از‌: - سياست - اقتصاد - فرهنگ - جمعيت و مهاجرت و فضا - محيط روستايي - محيط شهري - زير بنا - جامعه - شيوه‌هاي برنامه‌ريزي - تکنولوژي

هدف کلي آمايش سرزمين عبارت است از سازماندهي فضا به‌منظور بهره‌وري مطلوب از سرزمين در چارچوب منافع ملي. آمايش سرزمين زيربناي سازماندهي توسعه منطقه‌اي است و به بياني ديگر ابزار اصلي برنامه‌ريزي و تصميم‌گيري‌هاي منطقه‌اي و ملي است.

مهم‌ترين خصوصيات آمايش سرزمين، جامع‌نگري، دورانديشي، کل‌گرايي، کيفيت‌گرايي و سازماندهي فضاي کشور است. هدف آمايش سرزمين، توزيع بهينه جمعيت و فعاليت در سرزمين است، به‌گونه‌اي که هر منطقه متناسب با قابليت‌ها، نيازها و موقعيت خود از طيف مناسبي از فعاليت‌هاي اقتصادي و اجتماعي برخوردار باشد و جمعيتي متناسب با توان و ظرفيت اقتصادي خود بپذيرد.

در بحث آمايش سرزمين، مقوله «فضا» و تحليل قانون‌مندي‌هاي حاکم بر شکل‌گيري آن، کليدي‌ترين نقش را در برنامه‌ريزي دارد. به‌طور کلي در مورد فضا برداشت‌ها و تعابير مختلفي وجود دارد، اما در مجموع مي‌توان گفت فضا دربرگيرنده و حاصل روابط متقابل اقتصادي‌ـ‌اجتماعي بخشي از جامعه در محيط مشخصي از سرزمين است و سازمان فضايي تبيين روابط بين انسان و فضا و فعاليت‌هاي انسان در فضا است. سازمان فضايي سيماي کلي و چگونگي پراکندگی و اسکان جمعيت و توزيع استقرار و ساختار اقتصادي ‌ـ ‌اجتماعي و کنش‌هاي متقابل بين آن‌ها را مشخص مي‌سازد.

مطالعات فضایی هریک از مناطق کشور عزیزمان ایران بر اساس مطالعه پتانسیلها ی موجود و بالقوه نیروی انسانی ، منابع کاری و سرمایه‌ای و غیره ، تنها استراتژی و راهبردی است که براساس توجه اساسی به امکانات زیست محیطی آن منطقه و حفظ و نگهداشت آن ، توسعه پایدار را ممکن می سازد . راهکار عقلایی در این است که مسئولین بلند پایه مملکت ، ابزار و امکانات لازم برای مطالعات فضایی هریک از مناطق کشورمان را در اختیار متخصصین و صاحب نظران آمایش سرزمین ، برنامه ریزی منطقه ای و محیط زیست و غیره قرار بدهند تا با انجام این مطالعات راهکارهای لازم برای هرچه زودتر رسیدن به هدف توسعه تعالی و پایدار در کنار نگهداشت و حفظ محیط زیست عملی گردد .

: http: //www.abkhiz-lu.blogfa.com