مندز دا روشا در سال ۱۹۲۸ در ویتوریای برزیل به دنیا آمد و  کار حرفه‌ای اش را در سائوپائولو شروع کرد. او دفتر کاری خود را در سال ۱۹۵۵ تاسیس کرد و دو سال بعد اتلتیک کلاب سائوپائولو را که یکی از مهم‌ترین پروژه‌هایش بود، به پایان رساند. بعد از آن طراحی چند ساختمان عمومی دیگر در سرتاسر برزیل از جمله استودیو سرا دورادا در گوپیاس (۱۹۷۵) و کلیسای سنت پیتر در سائوپائولو در سال ۱۹۸۷ را طراحی کرد. او مسئولیت بازسازی قدیمی‌ترین موزه هنرهای زیبای سائوپائولو با نام پیناکوتک دو استاد را نیز در سال ۱۹۹۳ به عهده داشت.

«پائولو مندز دا روشا» معمار برزیلی، بعد از به دست آوردن دو جایزه‌ی مهم پاریمیوم امپریال و شیر طلایی دوسالانه‌ی ونیز امسال، شایسته‌ی دریافت مدال طلای سلطنتی معماری شناخته شد. بر اساس توضیح موسسه‌ی سلطنتی معماران بریتانیا (RIBA) این مدال در یک مراسم رسمی در اوایل سال ۲۰۱۷ به مندز دا روشای ۸۷ ساله به عنوان مشهورترین معمار زنده دنیا اهدا خواهد شد.

مندز دا روشا با سبک خاصی از بروتالیسم برزیلی و ترکیب آن با سطوح عظیم شیشه، نورگیرها و دیوارهای باز شهرت دارد و تا حد زیادی در مدرنیزه کردن سائولوپائولو نقش داشته است اما چند ساختمان متمایز دیگر هم بیرون از مرزهای کشور زادگاهش ساخته و با این کارنامه‌ی پربار توانسته تمام جوایز معماری را درو کند. او در سال ۲۰۰۶ هم برنده‌ی جایزه‌ی پریتزکر شده بود که اعتباری معادل نوبل در معماری دارد.

«جین دانکن» مدیر RIBA می‌گوید:

آثار پائولو مندز دا روشا در مقایسه با معماران مشهور جهان بسیار متفاوت به نظر می‌رسند. او معماری است با شهرت بین‌المللی که تقریبا همه شاهکارهای معماری‌اش را در کشور مادری اش بنا کرده است. انقلاب و تحول دو عنصر برجسته‌ی آثار مندز دا روشا است که نمادی از معماری بروتال زیبا، خشن و بی‌آلایش دهه‌ی ۱۹۵۰ برزیل به نمایش می‌گذارند. او یک معمار جهانی و یک اسطوره‌ی زنده است.

مدال طلای سلطنتی که هر سال توسط RIBA به معماران برگزیده اهدا می‌شود، در به رسمیت شناخته شدن این حرفه  و افزایش اعتبار معماران سهم قابل توجهی دارد. برنده‌ی مدال سال ۲۰۰۶ زاها حدید بود که اندکی پیش از دریافت آن با مرگی غیرمنتظره دنیای معماری را ترک کرد. او اولین زنی بود که توانست مدال طلای سلطنتی را از آن خود کند. دیگر دریافت‌کنندگان سال‌های پیش مدال طلای سلطنتی «پیتر زومتور»، «هرمان هرتزبرگز» و «دیوید چیپرفیلد» بوده‌اند.

 مندز دا روشا در این باره می‌گوید:

انتخاب من توسط موسسه‌ی سلطنتی معماران بریتانیا و دیده شدن دستاوردهای عمر حرفه‌ای و تجربیاتی که در راه پیشرفت معماری و جامعه انجام داده‌ام، بعد از سال‌ها کار حرفه‌ای لذت بزرگی است. من برای همه کسانی که در این لذت با من سهیم هستند بهترین آرزوها را دارم و شادی این لحظه را به تمام معماران و مهندسانی تقدیم می‌کنم که در پروژه‌های من با تمام توان حضور داشتند.

«آلخاندرو آراونا» معمار شیلیایی و مدیر دوسالانه ونیز ۲۰۱۶ که جایزه‌ی شیر طلایی را به خاطر یک عمر فعالیت حرفه‌ای و دستاوردهای منحصر به فرد به چائولو ماندز دا روشا اهدا کرد درباره‌ی او می‌گوید:

آثار او حتی چند دهه بعد از ساخت در برابر آزمون زمان مقاومت می‌کنند، هم به لحاظ فیزیکی و هم به لحاظ سبک معماری‌شان. این پایداری شگفت‌آور ممکن است نتیجه‌ی سلامت ایدئولوژیک و نبوغ معمارانه‌ی او باشد.