مقاله تحلیلی: معرفی اوتمار آمان (Othmar Ammann)

اوتمار آمان در نزدیکی شاف هاوزن در سال 1879 متولد شد. پدر او تولید کننده و مادرش کلاهدوز بود. او مدرک مهندسی خود را در زوریخ، سوئیس دریافت کرد. در سال 1904، او به ایالات متحده مهاجرت کرد و عمده فعالیت حرفه‌ای خود را در شهر نیویورک انجام داد. در سال 1905 او به مدت کوتاهی به سوئیس بازگشت تا با لیلی سلما ورلی ازدواج کند. آن‌ها سه فرزند به نام‌های ورنر، جورج و مارگو داشتند. لیلی سلما در سال 1933 درگذشت. در سال 1924 او یک شهروند ایالات متحده آمریکا شد و در سال 1935 با کارلی وت نوئتزلی در کالیفرنیا ازدواج کرد.

آمان دو گزارش در مورد فروریزش پل‌ها نوشت، فروپاشی پل Quebec و فروپاشی پل اصلی تاکوما. گزارشی که او در مورد شکست پل Quebec در سال 1907 نوشت، موجب به رسمیت شناخته شدنش در زمینه مهندسی طراحی پل شد. به خاطر این گزارش، او موفق به کسب یک موقعیت کاری به همراه گوستاو لیدنتال بر طراحی پل Hell Gate شد. در سال 1925 او به عنوان مهندس پل برای بندر خودگردان نیویورک منصوب شد. طراحی او برای احداث پلی بر روی رودخانه هادسون به جای طراحی معلم او، لیندنتال، پذیرفته شد.

در نهایت، نام این پل به پل جورج واشنگتن تغییر کرد. با مدیریت آمان، این پل شش ماه قبل از برنامه و با هزینه‌ای کمتر از بودجه ابتدایی 60 میلیون دلاری‌اش به پایان رسید. طرح آمان برای پل جورج واشنگتن و بعد از آن، پل Bayonne، توجه رابرت موسی را به خود جلب کرد که آمان را به کسب و کار خود جذب کند. چهار عدد از شش پل آخر آمان در شهر نیویورک - ترایبورو، برانکس، وایت استون، ثراگز نک و ورازانو-نروز - هستند که همه آن­ها برای شرکت Moses' Triborough Bridge and Tunnel Authority ساخته شد. در سال 1946، آمان و چارلز ویتنی شرکت آمان و ویتنی را تأسیس کردند. در سال 1964، آمان پل ورازانو نروز در نیویورک را افتتاح کرد که عنوان طولانی‌ترین و سنگین‌ترین پل معلق در جهان را با طولی برابر با 4260 فوت (1300 متر) کسب کرد. پل ورازانو-نروز در حال حاضر یازدهمین پل طولانی جهان و طولانی‌ترین پل در نیمکره غربی است. آمان همچنین در ساخت پل گلدن گیت در سان‌فرانسیسکو که در حال حاضر در رتبه دوازدهم است، همکاری داشته است.

پروژه های او

اوتمار آمان بیش از نیمی از یازده پلی که شهر نیویورک را به بقیه ایالات متحده آمریکا متصل می‌کند را طراحی کرده است. استعداد و نبوغ او کمک کرد تا دو مورد از طولانی‌ترین پل‌های معلق زمان خود را خلق کند. آمان برای اینکه موفق به ساخت پل‌هایی شد که سبک، ارزان و در عین حال ساده و زیبا بودند، مشهور است. او با استفاده از نظریه خیز قادر به انجام این کار شد. او معتقد بود که وزن هر فوت از طول دهانه و کابل‌ها به اندازه کافی صلبیت در پل ایجاد می‌کند که دیگر نیازی به خرپاها برای افزایش سختی نباشد. این امر موجب محبوبیت او در دوران رکود اقتصادی شد که کاهش هزینه‌های احداث بسیار مهم بود. پل‌های معروف آمان شامل موارد زیر است:

• مجسمه ایستگاه اتوبوس پل جورج واشنگتن
• پل جورج واشنگتن (که در 24 اکتبر 1931 افتتاح شد)
• پل Bayonne (که در 15 نوامبر 193 افتتاح شد)
• پل ترایبورو (که در 11 ژوئیه 1936 افتتاح شد)
• پل برانکس-وایت استون (که در 29 آوریل 1939 افتتاح شد)
• پل والت ویتمن (که در 16 آوریل 1957 افتتاح شد)
• پل تاگز نک (که در 11 آوریل 1961 افتتاح شد)
• پل ورازانو نروز (که در 21 آوریل 1964 افتتاح شد)

طراحی پل جورج واشنگتن در اصل قرار بود به صورت سازه‌ای فلزی با نمایی سنگی باشد که در پایان به علت محدودیت‌های هزینه ناشی از رکود از طرح نهایی حذف شد. مهارت‌های مدیریتی آمان موجب شد تا این پل جلوتر از برنامه و با هزینه‌ای کمتر از بودجه مورد نظر تکمیل شود.

تنها پل طراحی شده توسط اوتمار که پل معلق نیست، پل قوسی Bayonne است.

تنها پس از یک سال از ساخت پل برانکس-وایت استون به دلیل حرکات محسوس ناشی از بادهای تند، نیاز به تقویت آن احساس شد. در ابتدا برای افزایش سختی پل از خرپاهای وارِن استفاده شد که موجب تخریب نمای ساده کلاسیک آن شد. پس از آن خرپاهای وارن حذف شده و مشکل باد با استفاده از سازه فولادی آئرودینامیکی فایبرگلاسی مثلثی شکل بسیار سبک در امتداد هر دو طرف پل که باد را در حین عبور از پل برش می‌دهد، حل شد.

 منبع

 نوشته شده توسط تیم مترجمین موسسه 808

 اگر دوست دارید به تیم مترجمین 808 بپیوندید، با ما تماس بگیرید.

دریافت فایل PDF مقاله برای اعضای VIP رایگان است. سایر کاربران با پرداخت ۵۰۰ تومان می توانند اقدام به دریافت این فایل کنند.