مقاله تحلیلی:چرا آینده از آنِ شهرهای دوچرخه محور است؟

آغاز طرح Boris Bike یا دوچرخه بوریس در سال 2010 در لندن -طرح دوچرخه­های کرایه­ای لندن که به افتخار شهردار وقت، Boris Johnson، به این عنوان نام‌گذاری شد- برای اولین بار به­طور واضح نشان داد که دوچرخه­سواری دیگر فقط برای استفاده یک اقلیت متعصب نیست؛ بلکه یک مُد حمل­ونقلی سالم، کارآمد و پایدار است که طراحان شهری می­توانند به­عنوان یک سلاح مدبرانه از آن استفاده کنند. در حال حاضر بیش 8000 دوچرخه کرایه­ای و بیشتر از 550 ایستگاه دوچرخه در بخش مرکزی لندن وجود دارد و این در حالی است که این روند به شهر لندن محدود نمی­شود و به گزارش Wikipedia، در 535 طرح به اشتراک‌گذاری دوچرخه در 49 کشور از سرتاسر دنیا، بیش از نیم میلیون دوچرخه به ­کار گرفته شده ­است.

با وجود چنین آمار و ارقامی، سؤال اساسی این است که آیا دوچرخه­سواری می­تواند طراحی و الگوی شهرها را تغییر دهد؟ آیا همان‌گونه که در عنوان کتاب جدید استاد استرالیایی، دکتر Steven Fleming، به نام «عصر دوچرخه»، به آن اشاره شده است، دوچرخه­سواری منجر به تولید فرم و شکل جدیدی برای شهرها خواهد شد؟ در پاسخ به این سؤال باید گفت بسیاری از افراد به­مانند Fleming بر این باورند که این تصور دور از ذهن نخواهد بود و دوچرخه­سواری را به­مثابه یک کاتالیزور برای رُنسانس شهری قرن 21 می­دانند.

اخیراً پروژه­ای به نام P2P به­صورت یک اردوی گروهی برای طی یک مسیر 1300 مایلی از شهر  Portlandدر ایالت اورگان آمریکا تا خیابان Portland Place در شهر لندن برگزار شد. هدف از این پروژه جمع­آوری و تهیه گزارش برای انگلستان و به­ویژه شهر لندن درباره پیاده کردن فرهنگ دوچرخه­سواری شهری به سبک آمریکایی و ابتکار عمل‌های است که در این رابطه در کشور آمریکا در حال پیشرفت و گسترش است.

دریافت فایل کامل مقاله :

why_cycle_cities_are_the_future.pdf

منبع :+

ترجمه شده توسط تیم خبری 808 

اگر دوست دارید به تیم خبری 808 بپیوندید، با ما تماس بگیرید.